Ενας γερμανικός θρίαμβος
Η εθνική Γερμανίας δεν θα μπορούσε να έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά από αυτά της χώρας την οποία εκπροσωπεί: οι Γερμανοί είναι μεθοδικοί και φιλόδοξοι, δουλεύουν με σχέδιο και δεν απογοητεύονται όταν κάτι πάει στραβά, επενδύουν και δεν βιάζονται, παράγουν και κερδίζουν. Το ίδιο και η τεράστια Εθνική τους ομάδα.
Η Γερμανία πήρε δίκαια το κύπελλο, χωρίς να κάνει ένα μεγάλο τελικό. Της αρκούσε για να κερδίσει η γερμανικότητα της, δηλαδή η μεθοδικότητα, η έλλειψη φόβου και η εμπιστοσύνη του προπονητή στο γκρουπ των παικτών του, που συμπεριφέρονται στις μεγάλες διοργανώσεις ως καλοί στρατιώτες κι όχι ως βεντέτες που ψάχνουν τα φώτα των προβολέων εκτός γηπέδου: αυτά είναι οι παραδοσιακές αξίες της Γερμανίας. Αν σε αυτές προσθέσουμε την τύχη του Γιοακίμ Λεβ να μπορεί να βασίσει την ομάδα του πάνω σε δυο μεγάλες ομάδες του καιρού μας, δηλαδή τη Μπάγερν και την Μπορούσια Ντόρτμουντ, γίνεται ακόμα πιο κατανοητός ο γερμανικός θρίαμβος.
Η Γερμανία είχε στο μουντιάλ της Βραζιλίας την παραγωγικότερη επίθεση, είχε να επιδείξει στη διάρκεια του τουρνουά 8 διαφορετικούς σκόρερ, έκανε τον πιο μεγάλο σε ηλικία επιθετικό της, τον Κλόζε, τον ποδοσφαιριστή με τα πιο πολλά γκολ σε τελικά παγκοσμίου κυπέλλου, είχε τον καλύτερο τερματοφύλακα της διοργάνωσης, τον επιβλητικό Νόιερ, βρήκε μετά τον πρώτο γύρο μια εξαιρετική άμυνα που στα τέσσερα τελευταία παιγνίδια της δέχτηκε μόνο ένα γκολ και πέτυχε την ιστορικότερη νίκη σε αυτό το παγκόσμιο κύπελλο δηλαδή το 7-1 επί της γηπεδούχου Βραζιλίας! Καμία πρωταθλήτρια κόσμου τα τελευταία χρόνια δεν έχει να επιδείξει σε ένα τουρνουά τόσα πολλά ρεκόρ.